પંચમહાલ: શિક્ષણ એ રાષ્ટ્રની એવી નાંસુકી નર્સરી છે જ્યાં ભવિષ્યના નાગરિકો ઘડાય છે. પરંતુ જયાં શિક્ષણ મળે તે સ્થળ પર જ સ્વચ્છતા અને અવરજવરની તકલીફ સર્જાતી હોય, તો શિક્ષણ માટેની મૂળભૂત સ્થિતિઓ પર પણ પ્રશ્નાર્થ ઊભા થાય છે. શેહરા તાલુકાના જુના વલ્લભપુર ગામની મુખ્ય પ્રાથમિક શાળાની બહાર સર્જાયેલી કાદવ કીચડ અને પાણી ભરાવાની સમસ્યા એ જ કંઈક કહી રહી છે.
૧ થી ૮ ધોરણ સુધી અભ્યાસ કરતું બાળકોનું શાળામાં આવવું દૂધ ભરેલા ખાડામાં ચાલવા સમાન
જુના વલ્લભપુર ગામની આ શાળા, જ્યાં પ્રથમ ધોરણથી આઠમું ધોરણ સુધીના વિદ્યાર્થીઓ અભ્યાસ કરે છે, ત્યાં હાલ ૧૨૦થી વધુ વિદ્યાર્થીઓ રોજ શાળાએ આવતા જાય છે. પરંતુ હાલત એવી છે કે શાળાની બહારનો રસ્તો કાદવ, કીચડ અને વરસાદી પાણીથી ભરાઈ ગયો છે, જેના કારણે વિદ્યાર્થીઓનું શાળામાં આવવું-જવવું દુષ્કર બની ગયું છે.
શાળાના મુખ્ય પ્રવેશદ્વાર સામે કાદવનું સામ્રાજ્ય આવી જતા બાળકોએ ન માત્ર પગરખાં ભીંજાવા પડે છે, પરંતુ કપડાં પણ બગડી જાય છે. કોઈકવાર તો વિદ્યાર્થીઓના પગરખાં કીચડમાં જ ફસાઈ જાય છે અને તેમને નંગપગ શાળામાં પ્રવેશ કરવો પડે છે. શિક્ષકો પણ આ હાલતમાં પરેશાન છે.
ગ્રામ પંચાયત સમક્ષ રજૂઆત છતાં સ્થિતિ યથાવત
શાળાના મુખ્ય શિક્ષક દ્વારા આ ગંભીર સમસ્યા અંગે ગ્રામ પંચાયત કચેરી સમક્ષ લેખિત રજૂઆત કરવામાં આવી હતી. તેમણે સૂચિત કર્યું હતું કે બાળકોના આરોગ્ય અને શિક્ષણ બંને માટે હાલત જોખમરૂપ છે, અને તાત્કાલિક ધોરણે રસ્તાનું સમારકામ તથા કાદવ દૂર કરવાની કામગીરી થવી જોઈએ.
ગ્રામજનોનાં જણાવ્યા પ્રમાણે આ રસ્તો માત્ર શાળાના વિદ્યાર્થીઓ માટે નહીં, પરંતુ ગામના સામાન્ય અવરજવર માટે પણ મહત્વપૂર્ણ છે. આવા રસ્તા પર ખાડાઓમાં વરસાદી પાણી ભરાઈ રહે છે, જેમાં મચ્છરોની વધતી અસર પણ સ્વાભાવિક છે.
મચ્છરોનો ઉપદ્રવ, રોગચાળાની ભીતિ
શાળા બહાર કાદવ અને પાણી ભરાવાને કારણે આજુબાજુ મચ્છરોનો ઉપદ્રવ ગંભીર રીતે વધ્યો છે. Dengue, Chickungunya, Malaria જેવી બીમારીઓનું જોખમ બાળકો માટે વધુ છે કારણ કે તેઓ દિવસનો મોટો ભાગ શાળાની આસપાસ વિતાવે છે. આ ભયજનક પરિસ્થિતિથી ગામના વાલીઓમાં પણ ભયનું માહોલ છે.
શાળા પરિવાર તેમજ ગામના સમજદાર નાગરિકો હવે તંત્ર સમક્ષ માગ કરી રહ્યા છે કે:
-
શાળાની બહારનો રસ્તો તાત્કાલિક રૂપે સમારવામાં આવે
-
કાદવ કીચડ દૂર કરીને ડ્રેનેજ વ્યવસ્થા સુદ્રઢ કરાઈ
-
મચ્છર નિવારણ માટે દવાનો છંટકાવ નિયમિત થાય
-
શાળાના રક્ષણ માટે ફૂટપાથ અથવા ઉંચાણવાળો માર્ગ વિકસાવવામાં આવે
બાળકોના શિક્ષણ પર અપ્રત્યક્ષ અસર
ભલે આ સમસ્યા સીધી રીતે શિક્ષણથી જોડાયેલી ન લાગે, પરંતુ તેના પડઘા બાળવિશ્વ પર પડતા સ્પષ્ટ છે. જ્યારે બાળક શાળામાં આવે ત્યારે ભીના કપડાં અને કાદવ ભરેલા પગરખાં સાથે કક્ષામાં બેસે તો તે શીખવા કરતા વધારે અશક્તતા અનુભવે છે. આવા સમયમાં શૈક્ષણિક ગુણવત્તા ખોરવાઈ શકે છે.
શાળા અધ્યાપકોના કહેવા મુજબ કેટલાક વાલીઓએ બાળકોને શાળાએ મોકલવાનું ટાળવાનું શરૂ કર્યું છે, જે શિક્ષણના હિતમાં નથી. શિક્ષણનું ગુણવત્તાવાળું માહોલ આપવા માટે ફરજિયાત છે કે શાળાની આસપાસનો પરિસર પણ બાળમિત્ર હોવો જોઈએ.
સ્થાનિક તંત્ર અને MLA-જિલ્લા પ્રશાસનથી તાત્કાલિક કાર્યવાહી અપેક્ષિત
શાળા પરિવાર અને ગામના આગેવાનોએ હવે સ્થાનિક MLA તેમજ જિલ્લા કલેક્ટર સમક્ષ આ મુદ્દાને ઉઠાવવાનું શરૂ કર્યું છે. માંગણી કરવામાં આવી રહી છે કે તાત્કાલિક સ્વરૂપે રોડ રી-લેવિલિંગ, ડ્રેનેજ ડિઝાઇન સુધારણા અને જાંબટ દવાનો છંટકાવ શરૂ થાય.
વિકલ્પ રૂપે, રસ્તા પર માટી ઉમેરીને ઉંચો કરવામાં આવે, ઇંટોના પાવર બ્લોક બિછાડવામાં આવે કે લેટેરાઇટ સોલિડ બેઝ પર કચરાનો નિકાલ થાય, તેવી પણ માંગ ઉઠી છે.
ઉપસંહાર: શિક્ષણની દિશામાં અંધારું નહીં, પ્રકાશ હોવો જોઈએ
જુના વલ્લભપુર ગામની શાળાની બહાર સર્જાયેલી કાદવ અને ગંદકીની સમસ્યા માત્ર સ્વચ્છતા સુધી સીમિત નથી, પરંતુ એ માનવાધિકાર – શીખવાના અધિકાર સાથે સંકળાયેલી સમસ્યા છે. આજના યુગમાં જ્યારે ‘સ્વચ્છ ભારત’ની વાતો થઈ રહી છે, ત્યારે એક શાળા બાજુના રસ્તા પર અંધકાર અને કીચડ હોવો એ સંવેદનશીલ તંત્ર માટે અવાજ ઉઠાવવાનું સંકેત છે.
તાત્કાલિક કાર્યવાહીના પગલા સાથે ગામના બાળકોએ જે પણ વિઘ્નો વચ્ચે શિક્ષણમાં તનમનથી લાગણી દાખવી છે, તે પ્રશંસનીય છે. હવે જરૂરી છે કે સરકારી તંત્ર, સ્થાનિક આગેવાનો અને ગ્રામ્ય વિકાસ વિભાગ મીલીને આ સમસ્યાનું ઝડપી નિરાકરણ લાવે, જેથી શિક્ષણનો દિપક વધુ ઉજળો બની શકે.
INSTAGRAM: https://www.instagram.com/samay__sandesh/
FACEBOOK: https://www.facebook.com/SamaySandeshoffice
આવા ને આવા લટટેસ્ટ ન્યુસ જાણવા માટે સમયસંદેશન્યુસની વેબસાઇટને વિઝિટ કરો
